Ποιοι είναι οι παράγοντες που επηρεάζουν τη σταθερότητα των σαρωτών δακτυλικών αποτυπωμάτων;

1. Ηλεκτρονική σταθερότητα

1. Συλλέκτης δακτυλικών αποτυπωμάτων: Το ποσοστό αναγνώρισης δεν είναι υψηλό, δεν είναι εύκολο να αναγνωριστεί, η αναγνώριση είναι ασταθής, μερικές φορές μπορεί να αναγνωριστεί και μερικές φορές δεν μπορεί να αναγνωριστεί κ.λπ.

2. Λογικό κύκλωμα: Η σταθερότητα και η αντι-παρέμβαση του κυκλώματος, είτε μπορεί να αντέξει την υψηλή και τη χαμηλή θερμοκρασία, τη γήρανση, τον σχεδιασμό του κυκλώματος προστασίας κ.λπ.
3. Ηλεκτρονικά εξαρτήματα: Μετά τη δοκιμή υψηλής και χαμηλής θερμοκρασίας, η δοκιμή γήρανσης και η δοκιμή κραδασμών είναι καλύτερη.
2. Μηχανική σταθερότητα
1. Η δομή της λαβής και του σώματος κλειδώματος: η λαβή του σαρωτή δακτυλικών αποτυπωμάτων θα χαλαρώσει εάν δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μερικά χρόνια. Είναι απαραίτητο να δοθεί προσοχή στο διαρθρωτικό σχεδιασμό και τα υλικά προβλήματα της λαβής και του σώματος κλειδώματος.
2. Μηχανισμός συμπλέκτη: Ο μηχανισμός συμπλέκτη είναι ασταθής και ο σαρωτής δακτυλικών αποτυπωμάτων δεν μπορεί να ενεργοποιηθεί.
3. Κινητήρας: Η σταθερότητα και η αξιοπιστία της κατάστασης εργασίας του κινητήρα, το πρότυπο επιθεώρησης είναι να διαπιστωθεί εάν χρησιμοποιείται ένας ειδικός κινητήρας τύπου άνθρακα.
Η σταθερότητα του προϊόντος σαρωτή δακτυλικών αποτυπωμάτων είναι ένας ολοκληρωμένος παράγοντας. Κάθε δομή, αξεσουάρ και συστατικό του σαρωτή δακτυλικών αποτυπωμάτων θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στη σταθερότητα του προϊόντος και είναι απαραίτητο να συνεχίσει να βελτιώνεται για να εξασφαλιστεί η σταθερότητά του.
Core Tip: Η αξιοπιστία του σαρωτή δακτυλικών αποτυπωμάτων που αναφέρεται εδώ βασίζεται κυρίως στην απόδοση του σαρωτή δακτυλικών αποτυπωμάτων. Η απόδοση ασφαλείας του σαρωτή δακτυλικών αποτυπωμάτων προέρχεται κυρίως από τις τρεις πτυχές της "ακρίβειας της αναγνώρισης δακτυλικών αποτυπωμάτων, της σταθερότητας των ηλεκτρονικών εξαρτημάτων και της σταθερότητας του κυλίνδρου". εκτέλεση.
Η ακρίβεια της αναγνώρισης δακτυλικών αποτυπωμάτων
Επί του παρόντος, η ακρίβεια της αναγνώρισης δακτυλικών αποτυπωμάτων στη βιομηχανία βασίζεται κυρίως σε δύο πτυχές, δηλαδή το ποσοστό αυθεντικότητας και το ποσοστό ψευδούς αναγνώρισης. Ο πραγματικός ρυθμός είναι η πιθανότητα ότι ο σαρωτής δακτυλικών αποτυπωμάτων αρνείται να καταγράψει το πραγματικό δακτυλικό αποτύπωμα. Το ποσοστό ψευδούς αναγνώρισης είναι ακριβώς το αντίθετο του πραγματικού ρυθμού, το οποίο είναι το δακτυλικό αποτύπωμα η πιθανότητα του σαρωτή να δέχεται μη καταγεγραμμένα δακτυλικά αποτυπώματα που δεν είναι επί του παρόντος χαμηλό ή υψηλό στον κλάδο. Η πιθανότητα ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό μεταξύ των εταιρειών. Πιστεύεται γενικά ότι ο πραγματικός ρυθμός και το ποσοστό ψευδούς αναγνώρισης είναι χαμηλότερο από 5% και πέντε μέρη ανά εκατομμύριο είναι ένα αποδεκτό εύρος και το επίπεδο αυτής της πιθανότητας εξαρτάται κυρίως από την ανάλυση της μονάδας αναγνώρισης δακτυλικών αποτυπωμάτων. Το σημερινό πρότυπο ανάλυσης που αναγνωρίζεται από τη βιομηχανία είναι 500DPI, το οποίο βρίσκεται υπό τις υπάρχουσες τεχνικές συνθήκες για να εξασφαλίσει σαφή ταυτοποίηση.
Ο σαρωτής δακτυλικών αποτυπωμάτων είναι η κρυστάλλωση της τεχνολογίας πληροφορικής υπολογιστών, της ηλεκτρονικής τεχνολογίας, της μηχανικής τεχνολογίας και της σύγχρονης τεχνολογίας υλικού. Η ηλεκτρονική τεχνολογία διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στον σαρωτή δακτυλικών αποτυπωμάτων και η σταθερότητά του επηρεάζει άμεσα τον σαρωτή δακτυλικών αποτυπωμάτων. Εάν το ηλεκτρονικό τμήμα είναι ασταθές, όταν λειτουργεί, ο σαρωτής δακτυλικών αποτυπωμάτων μπορεί να μην ανταποκρίνεται ή να εκτελεί άλλες λειτουργίες, κλείνοντας τα μάτια σας στις οδηγίες σας. Για παράδειγμα, όταν κλείνετε την πόρτα, τα ηλεκτρονικά εξαρτήματα είναι ασταθή και δεν υπάρχει οδηγία για να κλειδώσετε την πόρτα, τότε αυτή τη στιγμή, η πόρτα είναι κλειστή αλλά όχι κλειδωμένη και μπορεί να ανοίξει με μια απαλή ώθηση, η οποία αποτελεί κίνδυνο για τον ιδιοκτήτη.
Τέταρτον, η σταθερότητα του Ferrule
Το Mortise είναι το σημείο άγχους ολόκληρης της κλειδαριάς και είναι ένα πολύ σημαντικό μέρος της κλειδαριάς. Η σταθερότητα του Mortise είναι το πιο σημαντικό μέρος ολόκληρης της κλειδαριάς. Η τεχνολογία του έχει φτάσει σε ένα απαράμιλλο ύψος, το οποίο είναι επίσης μια φαντασία. Η σταθερότητα του σιδηρούχου εξαρτάται κυρίως από το υλικό του φερμουάρ. Επί του παρόντος, υπάρχουν τρία κύρια υλικά για το φρέσκο ​​στη βιομηχανία, δηλαδή το κράμα ψευδαργύρου, το σίδηρο, τον ανοξείδωτο χάλυβα, το κράμα ψευδαργύρου είναι ελαφρύτερο στην υφή και είναι ευκολότερο να διαμορφωθεί. Είναι δημοφιλές στους κατασκευαστές. Είναι φθηνό και έχει υψηλή αντοχή. Ως εκ τούτου, χρησιμοποιείται συχνά ως υλικό Ferrule. Μεταξύ των τριών υλικών, ο ανοξείδωτος χάλυβας έχει τον ισχυρότερο βαθμό σταθερότητας. Η οξείδωση, η αντι-διάβρωση και άλλες πτυχές έχουν καλό ρόλο, αλλά το κόστος είναι υψηλότερο.