Πώς διακρίνει η παρακολούθηση της αναγνώρισης του προσώπου μεταξύ των προσώπων και των φωτογραφιών;

Η τεχνολογία παρακολούθησης του χρόνου αναγνώρισης προσώπου είναι μια συσκευή που το μηχάνημα αποκτά εικόνες μέσω της κάμερας και διεξάγει ανθρώπινη αναγνώριση. Αυτή η τεχνολογία χρησιμοποιείται κυρίως στην αναγνώριση ταυτότητας, όπως η χρηματοδότηση, οι κλειδαριές κινητού τηλεφώνου, ο έλεγχος πρόσβασης και η πληρωμή προσώπου σε ψώνια κλπ. Η λειτουργία αναγνώρισης πραγματικού ατόμου είναι φυσικά το πρόσωπο της συσκευής. Εάν είναι μια φωτογραφία, επειδή είναι το ίδιο με το ανθρώπινο πρόσωπο από την προοπτική του αεροπλάνου, πώς να αποφύγετε το δόλιο πρόβλημα της αντικατάστασης του πραγματικού προσώπου με μια φωτογραφία.

Κατά τη διάρκεια της αναγνώρισης, ο χρήστης πρέπει μόνο να κάνει εκφράσεις του προσώπου για να συνεργαστεί με τη δράση, όπως μια επισκευή, να κάνει μια συγκεκριμένη γκέτα έκφρασης, επειδή είναι δύσκολο να επιτευχθεί μια τέτοια συγκεκριμένη ενέργεια στη φωτογραφία και έτσι μπορεί να αποφύγει τη φωτογραφική απάτη, Σύμφωνα με την έρευνα για την αναγνώριση προσώπου σύμφωνα με την εξομολόγηση του προσωπικού, η ανίχνευση της αναβοσβήνει είναι μια πολύ αξιόπιστη μέθοδος.
Προκειμένου να μειωθεί ο ρυθμός σφάλματος στο σύστημα αναγνώρισης και παρακολούθησης προσώπου, το σύστημα εφαρμόζει πληροφορίες βάθους στον αλγόριθμο ανίχνευσης προσώπου που χρησιμοποιείται στην υπάρχουσα φωτογραφία και κλιμακώνει έξυπνα το μέγεθος του παραθύρου του προσώπου σύμφωνα με τις συντεταγμένες βάθους του παραθύρου προσώπου, ότι αυτό είναι, όσο πιο μακριά είναι το πρόσωπο από την κάμερα, το περιβάλλον του πλαισίου σύλληψης είναι μικρότερο.
Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιεί ειδικές υπέρυθρες ακτίνες για να προβάλλουν έναν χάρτη φωτός ακτινοβολίας στη σκηνή, η οποία στη συνέχεια μετατρέπεται σε χάρτη βάθους και ενώ το σύστημα μπορεί να εντοπίσει τα περισσότερα πρόσωπα, δεν έχει την ικανότητα να εντοπίζει διαφορές μεταξύ των μεμονωμένων προσώπων, έτσι δεν είναι βιομετρικά στοιχεία Αντί για μια λύση από μόνη της, μπορεί να γίνει ένα κρίσιμο βήμα της ορατότητας στο ευρύτερο σύστημα ελέγχου ταυτότητας.
Χρησιμοποιώντας πληροφορίες βάθους για την ανίχνευση των προσώπων σε ψηφιακές ροές βίντεο, σε μια σκηνή, αν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, το πρόσωπο μπορεί να αποτύχει ανάλογα με την απόσταση διαφορετικών ανθρώπων από το φακό. Η γενικευμένη παρακολούθηση της αναγνώρισης προσώπου περιλαμβάνει στην πραγματικότητα την κατασκευή της παρακολούθησης της αναγνώρισης προσώπου μια σειρά σχετικών τεχνολογιών του συστήματος, συμπεριλαμβανομένης της απόκτησης εικόνων προσώπου, της τοποθέτησης προσώπου, της προεπεξεργασίας της παρακολούθησης προσώπου, της επιβεβαίωσης ταυτότητας και της αναζήτησης ταυτότητας κ.λπ. Η στενή αίσθηση αναφέρεται στην επιβεβαίωση ταυτότητας ή την αναζήτηση ταυτότητας μέσω της τεχνολογίας ή του συστήματος Faces.
Η ανίχνευση ζωντανής είναι μια μέθοδος για τον προσδιορισμό των πραγματικών φυσιολογικών χαρακτηριστικών των αντικειμένων σε ορισμένα σενάρια επαλήθευσης ταυτότητας. Η ανίχνευση ζωντανής διαχωρισμένης διαχωρισμένης σε δύο τύπους, την ανίχνευση της συνεταιρισμού και την αναγνώριση της μη συνεργασίας.
1. Ανίχνευση συνεταιριστικής ζωντάνια: Το σύστημα ανίχνευσης προσώπου στέλνει κάποιες τυχαίες ενέργειες εντολών, όπως αναβοσβήνει, γυρίζοντας το κεφάλι και ανοίγοντας το στόμα.
2. Ανίχνευση μη συνεργασίας ζωντανής ζωντανής: Η υπέρυθρη κάμερα συλλέγει εικόνες για εκλεπτυσμένη ανίχνευση και αυτή η διαδικασία δεν χρειάζεται να συνεργαστεί με συγκεκριμένες ενέργειες.
Εδώ θα μιλήσω για τη διαφορά μεταξύ των υπέρυθρων φωτογραφικών μηχανών και των συνηθισμένων κάμερων. Σε σύγκριση με τις συνηθισμένες κάμερες, η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ των υπέρυθρων κάμερων και των συνηθισμένων κάμερων είναι η διαφορά στην πηγή φωτός. Πρώτα απ 'όλα, για την απεικόνιση κάμερας, το φως ακτινοβολείται σε αντικείμενα, συμβαίνει διάχυτη σκέδαση και αντανακλάται πίσω μέρος του φωτός θα ληφθεί από το φακό για να επικεντρωθεί στην επιφάνεια του αισθητήρα εικόνας και στη συνέχεια μετατρέπεται σε ηλεκτρικό σήμα , μετά από μετατροπή αναλογίας (a/d), μετατρέπεται σε ψηφιακό σήμα εικόνας και στη συνέχεια αποστέλλεται στο τσιπ επεξεργασίας ψηφιακού σήματος για επεξεργασία και τελικά μέσω της διεπαφής USB μεταφέρεται στο σύστημα και τελικά εμφανίζεται στο οθόνη.
Σε σύγκριση με τις συνηθισμένες κάμερες, η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ των υπέρυθρων κάμερων και των συνηθισμένων κάμερων είναι η πηγή φωτός. Η φωτεινή πηγή των συνηθισμένων φωτογραφικών μηχανών προέρχεται από ορατό φως, δηλαδή το φως του ήλιου. Ο ενσωματωμένος υπέρυθρο λαμπτήρας εκπέμπει υπέρυθρες ακτίνες, οι οποίες είναι διάχυτα διάσπαρτες και λαμβάνονται από την κάμερα μετά την ακτινοβολία του αντικειμένου.
1. Αρχή απεικόνισης
Γνωρίζουμε ότι αν είναι ορατό φως ή υπέρυθρο φως, η βασική ουσία είναι ηλεκτρομαγνητικά κύματα. Η εικόνα που βλέπουμε τελικά σχετίζεται με τις αντανακλαστικές ιδιότητες της επιφάνειας του υλικού. Πραγματικά ανθρώπινα πρόσωπα και χαρτί, οθόνες, τρισδιάστατες μάσκες και άλλα μέσα επίθεσης Τα χαρακτηριστικά αντανάκλασης είναι όλα διαφορετικά, οπότε η απεικόνιση είναι επίσης διαφορετική και αυτή η διαφορά θα είναι πιο προφανής στην αντανάκλαση των υπέρυθρων κυμάτων. Για παράδειγμα, στην εικόνα της υπέρυθρης απεικόνισης μιας οθόνης, υπάρχει μόνο ένα κομμάτι λευκών λουλουδιών, ούτε καν ένα ανθρώπινο πρόσωπο. , για να αποφευχθεί η εσφαλμένη κρίση.
2. Ενσωματωμένος αλγόριθμος
Σύμφωνα με τη μέθοδο οπτικής ροής, η χρονική διακύμανση και η συσχέτιση των δεδομένων έντασης των εικονοστοιχείων στην ακολουθία εικόνας χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό της κίνησης των αντίστοιχων θέσεων εικονοστοιχείων και οι τρέχουσες πληροφορίες κάθε σημείου εικονοστοιχείου λαμβάνονται από την ακολουθία εικόνων, χρησιμοποιώντας το Gaussian Το φίλτρο διαφοράς, τα χαρακτηριστικά LBP και οι φορείς υποστήριξης ταυτόχρονα, το πεδίο οπτικής ροής είναι ευαίσθητο στην κίνηση των αντικειμένων και το πεδίο οπτικής ροής μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ομοιόμορφη ανίχνευση της κίνησης των ματιών και της αναβοσβήνει. Αυτή η μέθοδος ζωντανής ανίχνευσης μπορεί να επιτύχει τυφλή ανίχνευση χωρίς τη συνεργασία του χρήστη.
Άλλες μέθοδοι κρίσης περιλαμβάνουν την ανίχνευση προσώπου 3D, η οποία χρησιμοποιεί μια 3D κάμερα για να πυροβολήσει ένα πρόσωπο, ενσωματώνει τα δεδομένα που αποκτάται από την κάμερα, συνθέτει ένα πρόσωπο, αναλύει και τελικά κρίνει αν πρόκειται για ένα πραγματικό πρόσωπο ή μια φωτογραφία.